Muziek maken opent deuren

Veel muziekgezelschappen zitten al een tijdje in zwaar weer: weinig tot geen aanwas van jeugdleden en andere leden die besluiten om te stoppen met het maken van muziek. Als (voormalig) dirigent van de jeugdharmonie van het Philharmonisch Gezelschap heb ik dit aan den lijve meegemaakt. Bij mijn start in 2001 bestond de jeugdharmonie uit meer dan 45 kinderen tussen de 10 en 14 jaar. Dat aantal hebben we alleen maar zien afnemen. Enkele jaren geleden is besloten om de jeugdleden van het fluiterkorps en harmonie bij elkaar te brengen in een jeugdkorps. Ook dit heeft niet geleid tot een volwaardig jeugdkorps. Uiteindelijk is besloten om ook de harmonie van Beesel hierbij te betrekken. Bij mijn afscheid in maart van dit jaar bestond het jeugdkorps nog uit 8 leden.

Enkele jaren geleden hebben we met de jeugdcommissie van de harmonie een enquête gehouden onder de jeugdleden. We hoorden steeds: het is saai. Is de muziek saai? Is de dirigent saai? Zijn de repetities saai? Uiteindelijk hebben we niet de vinger kunnen leggen op de definitie “saai”. Het onderwerp “jeugd” staat veelvuldig op de agenda van muziekgezelschappen. Hoe krijgen we kinderen weer enthousiast om een instrument te gaan bespelen? En hoe kunnen we ze daarna boeien/vasthouden voor de vereniging? Iedereen die een instrument bespeelt weet dat dit niet van vandaag op morgen lukt. Er gaat best wel een tijd overheen voordat je echt liedjes kunt spelen. En dan hangt er ook nog van af hoe vaak je thuis het instrument in je handen pakt en er daadwerkelijk op oefent.

In mijn optiek zit hier de angel voor de meeste kinderen: ik wil wel een instrument bespelen, maar dan ook wel snel. Zonder echt moeite hoeven doen toch een maximaal resultaat bereiken en nogmaals… en dat zeer korte tijd. Anders wordt het saai: steeds dezelfde noten, hetzelfde ritme, hetzelfde boek… En dat wel een heel jaar lang!! De afgelopen edities hebben we Imme en Laura van harmonie St. Gertrudis uit Beesel kunnen volgen. Ze zijn er gelukkig nog wel: kinderen die het leuk vinden om muziek te maken.

De titel van deze column heeft een persoonlijk tintje. Op mijn 10e ben ik begonnen met gitaarles op de streekmuziekschool in Roermond. Een half uurtje les per week. Na 3 jaar kwam daar nog 1 uur per week samenspel bij. Op mijn 11e hebben mijn ouders mij opgegeven bij “de Kapel” in Asenray, de harmonie van het dorp, waar ik een tuba in mijn handen geduwd kreeg. Dat betekende op een gegeven moment: 2x per week gitaar en 2x per week tuba. Daarnaast speelde ik het liefste voetbal, dus mijn week was redelijk gevuld. Tot mijn 18e zag een stuk van mijn weekvulling er dus zo uit.

In het laatste jaar op BC Broekhin gingen we op concertreis naar Engeland. Dit kan natuurlijk alleen als je een instrument bespeelt. Het was destijds zeer goed georganiseerd: na het laatste uur (7e) stond jouw instrument klaar in de hal. Na afloop van de repetitie (onder de befaamde leiding van meneer Meeuws) zette je je instrument weer terug op dezelfde plek. Ouders zorgden ervoor dat je instrument voor de repetitie thuis werd opgehaald en voordat ik weer in Asenray was, stond mijn instrument alweer thuis. De 8-daagse concertreis was een reis om nooit te vergeten met als slotakkoord The Sound of Music in London.

Op mijn 21ste ben ik voor mijn werk op kamers gegaan in Voorschoten. Per toeval (als dit al bestaat) kreeg ik een kamer boven een muziekschool. Na een gesprek met de eigenaar ben ik gitaarlessen gaan geven en kon op deze manier een groot gedeelte van de huur terugverdienen. Drie jaar later ben ik getrouwd met Ginny en besloten we in Reuver te blijven wonen. Als bekend is dat je een instrument bespeelt gaan er deuren voor je open...zelfs voor mensen uit Asenray...hahaha. Uiteindelijk ben ik twee keer met de harmonie op concours geweest, zeventien jaar dirigent van de jeugdharmonie, vijftien jaar dirigent van De Sjtökers en bij verschillende joekskapellen al eens ingevallen als ze iemand te kort kwamen. Het bespelen van een muziekinstrument heeft er….en dat weet ik zeker... voor gezorgd dat ik heel snel een plekje binnen de Reuverse gemeenschap had gevonden. Er zijn echt deuren voor mij open gegaan. Wil je ook zo’n deuropener? Meld je dan aan bij een muziekgezelschap!! Heel veel plezier.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: