ZALIG NIEJAOR

Zalig niejaor,

de kat sjiet haor

de hondj sjiet wôrs,

zalig niejaor de braodwôrs

Als “Ruivers Jôngske” wordt dit rijmpje er met de paplepel in gegoten, wie kent ‘m niet. Als ik oud en nieuw moest omschrijven dan is dit misschien wel het meest veelzeggende versje. Het lijkt heel wat, maar slaat ook nergens op. Hoewel er enkele waarheden in zitten die we niet kunnen ontkennen. Zo poept een kat nu eenmaal vaak haar en een hond soms worst, althans in elk geval de vorm.

Net als nieuwjaar zijn we in december heel hard ons best aan het doen met het afronden van zaken. Op de traditioneel ingestelde eindejaar borrels, eindejaar meetings en eindejaar scrum overleggen wordt onder het genot van een hapje en drankje teruggekeken op het afgelopen jaar. Alles wordt besproken, wat ging mis, wat kon beter en welke collega heeft zich met welke baas omhoog gefriemeld. Roddels, nieuwtjes, anekdotes, alles komt voorbij en iedere werkende loonslaaf doet er aan mee. De verkregen presentjes van de afdeling sales worden nog even eerlijk verloot onder het personeel terwijl de duurste flessen wijn natuurlijk al lang in de iets te dikke lease-auto liggen. Het is een afsluiting van het jaar en de goede voornemens mogen gaan beginnen.

Vreemd eigenlijk, want we sluiten niks af, er eindigt niks en de wereld draait gewoon door. Hoe komen we dan aan 1 januari als officiële start dag van het nieuwe jaar? Andere landen of regionen hebben namelijk weer een andere dag als start van het nieuwe jaar. Zo heeft Ethiopië bijvoorbeeld oud op nieuw van 11 tot 12 september. Nu weet ik dat heel vroeger het nieuwe jaar logischerwijs ergens in de lente werd gevierd, omdat dan alles weer tot bloei kwam. Symbolisch begon het jaar weer opnieuw. Dat snap ik, daar kan ik worst van maken, dat is logisch. Maar wat blijkt, dat er ergens rond 1575 iemand uit Spanje heeft besloten om 1 januari als bid- en boete dag te benoemen als nieuwjaar vanwege de besnijdenis van Jezus? Poeh… dat staat voor mij dus gelijk aan de betekenis van het versje. Het enige argument dat ik kan bedenken is dat een dyslectische pater zich vergist heeft bij opstellen van de nieuwjaar regels. In plaats van alles tot bloei in de lente naar een beetje bloei onder de lenden.

Hoe dan ook, het jaar is op 31-12 ten einde en we gaan er met z’n alle knallend in, of uit, of hoe je het dan ook zelf graag wilt. De ene viert het voor de TV met de Radetskymars door de speakers en de ander springt graag de Maas in voor de nieuwjaarsduik.

Mijn voorkeur gaat uit naar een klein nieuwjaarsfeestje waar de verwachtingen minimaal van zijn. Een potje bier of glaasje wijn en dan valt het altijd mee , dan wordt het ongetwijfeld leuk. Het is namelijk niet te plannen dat je tekkel met een romeinse kaars wegrent en de hele buurt onder vuur ligt. Het is niet te plannen dat je beste vriend een rotje aansteekt en zijn sigaret weggooid. Het is niet te plannen dat je samen onder elkaar de spreekwoordelijke kerstballen uit je broek hebt gelachen. Dat gebeurt spontaan en je moet het er zelf naar maken, ook op oudejaarsavond.

We kennen allemaal ongetwijfeld de anticlimax van een groot nieuwjaarsfeest. Op grote posters wordt “Sylvesterparty” aangekondigd. “Het beste feest van het jaar, laat je verrassen!”… Nou, dat laat iedereen zich dan ook. Want tot 12 uur is iedereen aan het wachten op gezelligheid die niet uit zichzelf gaat komen. Ook het leuke 60’s thema laat de boel niet op gang brengen. Het grote dilemma om het toch maar op een zuipen te zetten ontstaat en de zaal is al gauw verdeeld in veel te dronken hippies met geïrriteerde alcoholonthouders. Zodra het tegen middernacht aan loopt ontstaat er pas wat spanning in de zaal. Waarschijnlijk vanwege het feit dat er gezoend moet gaan worden met… tsja, met iedereen zo’n beetje. Ook die ene met die natte snor waar nog wat krabsalade in bungelt en die juist rond middernacht in je buurt blijft hangen om je als eerste gelukkig nieuwjaar te kunnen kussen. En dan, dan gaat het feest pas losbarsten en heb je op 1 januari je eerste goede voornemen van het vorige jaar om nooit meer naast de wasbak te spugen wederom niet gehaald. Nee, dat is niks meer voor mij. Ik hou het liever bescheiden met mijn gezin en wat vrienden. Geen gedoe met de eerste kus in het nieuwe jaar. Want exact om middernacht na de klassieke countdown, dan kus ik mijn vrouw als eerste en eren wij de besnijdenis.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: