PUIK VERHAAL

Os Aje
Kasteleins
'Café Keuben'

Nog niet eens zo heel erg lang geleden lagen er verspreid over de gemeente Beesel tientallen café's. Daar zijn er inmiddels niet zo veel meer van over. Maar de herkomst, geschiedenis en bijzondere verhalen van deze kroegen blijven gelukkig nog wel even voortbestaan. In een nieuwe serie genaamd ‘Ós Aje Kasteleins’ blikt Puik terug met voormalige kroegeigenaren en kasteleins van roemruchte horecagelegenheden. In deel 3 komen Ria, Henk en Gerard, drie (van de zes) kinderen van Chris en Mies van Café Keuben, aan het woord.

Aan het accent van Ria, Henk en Gerard is het totaal niet te horen, maar de roots van de familie Keuben lagen toch echt in de Achterhoek. Ria: “Daar hebben onze ouders Chris en Mies elkaar leren kennen, tijdens een bijbaantje in de horeca. Vader had samen met zijn broers een lederwarenfabriek maar wou liever verder in de horeca. Hij liet zich uit de zaak kopen en ging samen met Mies op zoek naar een geschikte locatie voor een eigen kroeg. Er was een optie in Eindhoven en een in Reuver; het werd die laatste.”

Bijna altijd open

In 1951 startten ze met café Keuben. Mies was inmiddels hoogzwanger van de tweede. Daardoor kwam haar zus Dinie mee om de eerste paar maanden mee te helpen. Gerard: “Die paar maanden werden uiteindelijk twintig jaar.” Het café was 364 dagen per jaar geopend. Ria: “Alleen 1ste kerstdag waren we gesloten. Maar zelfs dan kwamen mensen achterom om iets in de slijterij te kopen. En, geloof het of niet, om een uur of zeven ’s ochtends was het café alweer geopend. De vrachtwagens die klei vervoerden voor de greswarenfabrieken in Reuver en omstreken werden dan op de weegbrug gewogen.”

Dé ontmoetingsplek van het dorp

Een paar jaar na de opening werd het café verbouwd en uitgebreid met een klein zaaltje, tien hotelkamers en een slijterij. De slijterij vormde jarenlang de enige plek in Reuver waar je wijn en sterke drank kon kopen. Henk: “In supermarkten ging dat nog niet.” Doordat er in Reuver ook nog geen gemeenschapshuis was, speelde het verenigingsleven zich voor een groot gedeelte bij Café Keuben af: Keuben was het verenigingslokaal voor de Duivenvereniging, de Schaakvereniging, de biljartclub en de ROV. Buurtverenigingen waren er nog in overvloed; zij hielden er hun vergaderingen, kienen, Sinterklaas of feestavonden. “Maar er werden in de zaal bijvoorbeeld ook blokfluitlessen gegeven. Of spreekuur voor steunzolen”, aldus Gerard.

Een van de eerste televisies

Later vormde café Keuben ook de residentie van de carnavalsvereniging. Dan werd niet alleen het café zelf gebruikt maar ook de bovenverdieping waar het prinselijk trio, de Raad van Elf en de Notenkrakers zich op konden frissen of uit konden rusten. Naast carnaval vormde de kermis het andere jaarlijkse hoogtepunt. Henk: “De kermisexploitanten kwamen voordat de kermis begon altijd een paar pilsjes bij ons drinken. Met z’n allen tilden ze dan het biljart naar het zaaltje. Daar deed het tijdens de Kermis dienst als podium voor het orkest. Het bord TIJDENS LIVEMUZIEK CONSUMPTIES VIJF CENT DUURDER werd dan ook gebruikt.” Café Keuben beschikte ook als een van de eersten in Reuver over een televisie. Ria: “Zo’n kleine zwart-witte. Als er dan een voetbalwedstrijd was, zat het café bomvol.”

Vader ziek, moeder en kinderen in het café

Vader Chris werd al op vrij jonge leeftijd ziek, had veel last van de longen. Op rustige momenten stond hij nog achter de bar, voor de rest werkte hij vooral op de achtergrond. Het gros van het werk kwam daardoor op de schouders van Mies terecht, door vaste gasten altijd aangesproken met moeder. “Ongelooflijk hoe zij dat en de opvoeding van zes kinderen heeft gecombineerd en volgehouden”, stelt Ria trots. De kinderen van het echtpaar Keuben groeiden op in en rond het café. Henk: “Dat was normaal; we waren niet anders gewend. Natuurlijk hielpen we veel mee in de zaak. Maar als we een keer niet wilden, was dat ook geen probleem. Het was geen verplichting. Het waren leuke tijden; veel leuke verhalen en veel gelachen. Als je nuchter achter de tap staat, hoor en zie je vaak dingen gebeuren. Maar daar werd nooit over gesproken.”

"Ongelooflijk hoe zij dat en de opvoeding van zes kinderen heeft gecombineerd en volgehouden."

Van café naar Chinees restaurant

De nazaten van Café Keuben beschikken nog over een drankkaart van de beginjaren. Koffie of een pilsje voor 0,35 cent. Als je de zaak wou bellen, hoefde je slechts drie getallen te draaien; 321 was voldoende. Achter de bar lag een groot schrijfblok waar de namen van gasten en de bijbehorende verschuldigde bedragen opgeschreven werden. In 1980 sloot café Keuben zijn deuren. “Doordat de Schakel er inmiddels was gekomen, was het verenigingsleven al wat teruggelopen. En het was ook mooi geweest; mam was zestig, geen van de zes kinderen wou de zaak overnemen en toen er een goed bod van de familie Fan lag om er een Chinees restaurant te openen, was de keuze gauw gemaakt”, aldus Henk. Lang heeft Chris overigens niet van zijn welverdiende pensioen kunnen genieten; slechts een paar maanden nadat ze met de zaak stopten, kwam hij te overlijden.

Geen opvolging, naam toch voortgezet

Ondanks dat geen van de kinderen interesse had om het café van hun ouders over te nemen, zijn er uiteindelijk wel twee zonen hun eigen horecazaak begonnen. Gerard nam café de Grens over. “Ik had voor die tijd al honderdduizend baantjes gehad. Ik kelnerde ook bij Karé waar ik mijn vrouw Izabela heb leren kennen. We wilden graag een eigen, kleine horecazaak starten. Zo kwamen we bij de Grens uit, hoewel van klein inmiddels al lang geen sprake meer is.” Een paar honderd meter dichter bij het centrum, aan diezelfde Keulseweg, zit oudere broer Henk. Hij wilde ook een eigen zaak en trok vervolgens het plan om een cafetaria te beginnen. “Leny, mijn vrouw, verklaarde me in eerste instantie voor gek, maar nu, ruim twintig jaar later, hebben we er nog geen seconde spijt van gehad. En met de toepasselijke naam Cafetaria Keuben heb ik de bedrijfsnaam van onze ouders toch voort laten leven.”

Deel 1

Klik hier voor 'Ós aje kasteleins' Café de Euverwaeg

Deel 2

Klik hier voor 'Ós aje kasteleins' café Lambaerke

Tekstbron: Mark Verlinden

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: