PUIK DIALECT

AS DE MIENSE SJLAOPE GRIEPE INSJLUIPERS HÄÖR KANS

Door Paul Bloemen

“Höbs se ’t al gehuurd? Op versjillende plaatse höbbe ze ‘veur’ weggehaold en ‘we’ achtergelaote”. De insjluiper ‘we’ kump taegewaordig euveral mekkelik binne en ‘veur’ kèn den gesjtaole waere. Gelökkig waere veur zèlf nag neet mètgenaome. De insjluiper ‘we’ kump oet Holland [wij, we] en oet Vènlo. In Vènlo kèn ‘weej’ langkzaam gaon en ouch dao kump ‘we’ veur in de plaats. We is de Sjelkesbaek al lang gepasseerd en in väöl hoezer oppe Ruiver binnegedrónge. ’t Insjluipersgilde is al gevorderd toet aanne Hieërsjtraot en de Kesselsewaeg. Nao verwachting zal ouch Vogelsweijde en Hoendercamp d’raan mótte gluive. In Beesel hèlt ‘veur’ nag waal aeve sjtand, geholpe door ‘veur’ oet Zjwame en ‘veer’ oet Remunj. Oet Vènlo hove veur nieks te verwachte, want dao is veur [NL] vuur en zèlfs det Venlose veur dreig dao ’n groeët ‘vuur’ te waere. Moder help det vuur det mótte weej blusse, mer det geit neet want de minse ligge te pitte. En veur den? Pitte we of pitte veur? Wakker waere!

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: