MOETSE

De moets is ’n bedreigde vogelsaort gewaore. Moetsebuch ónger de daker ware vreuger gèn biezónjerheid en nemes maakde zich d’r drök óm. Ze zote ouch in greunblievende hègke. Tagewaordig is ’t veur moetse neet gemekkelik óm nag örges te kènne bóchte. Langzaam waert ouch ’t gebroek van ’t waord moets minder. Ónger invloed van ’t Nederlandse waord mus is de moets noe mös gewaore. In plaats van moets waerde ouch waal ’t waord ‘jiets’ gebroek. In sommige oetdrökkinge vinje veur de moets nag truuk. ‘Zoe vrek zien wie ‘ne moets’. As miense ‘zitte te moetse’ den zien ze meistal zittend in sjlaop gevalle. ‘Zie sjödde bie mich aanne hèk nao moetse’ beteikent det emes get op ’n fiene meneer te weite wil kómme. Valle veur in gezelsjap in sjlaop den ‘zien veur inne moetsehemel’(mössehemel). De oetdrökking ‘Hae is mèt de ós aan ’t vare’ haet dezèlfde beteikenis. Die sjtamp oet de tied van de voorluuj mèt ossekèrre. Door ’t traoge tempo van de os veur de kèr veel de voorman dök in sjlaop.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: