CIJFERS EN GETALLEN

Mijn naam is Ruud, “eine van Janssen” zoals ze dat zeggen. Zoon van Loek, (zoon van Jo en Jan, van Janssen Jeu) en Ine, dochter van Mia en Désiré Custers. Geboren in het ziekenhuis van Venlo, maar daarna opgegroeid in Offenbeek. Na een aantal jaar samenwonend op de Oude Baan, inmiddels verhuisd en wonend in Offenbeek op de ‘kale plak’.

Een aantal weken geleden kwam de vraag van Leon “Sjmulle maar!” Smolenaars of het mij leuk leek om een column te schrijven voor Puik. Natuurlijk, leuk, appte ik enthousiast naar Leon terug, komt voor elkaar. Er is nog tijd genoeg dus dat moet wel lukken, dacht ik toen. Inmiddels begint de deadline voor de column dichterbij te komen en staat er nog maar weinig op papier.

''VOORAL GETAL 11 KWAM OP LATERE LEEFTIJD STEEDS VAKER TERUG''

Hoe vind en bedenk je een onderwerp voor een column? Ik hield mijzelf voor dat mij wel een onderwerp te binnen zou schieten. In mijn beroep kom ik ook vaak voor complexe vraagstukken te staan. Wat is het probleem, hoe gaan we dit aanpakken, hoe lossen we dit op en hoe zorgen we dat we een correcte oplossing implementeren? Soms duurt het wel even voor je hieruit bent en dan komt de oplossing vaak op onverwachte momenten. Bijvoorbeeld als je net op het 1,5 vierkante meter sanitaire kantoor zit of ’s morgens tijdens het douchen. Hetzelfde gebeurde met het onderwerp voor de column, laat ik jullie meenemen in mijn wereld van cijfers en getallen.

Rekenen en wiskunde heb ik altijd leuk gevonden zover ik weet, dat is volgens mij begonnen op de basisschool. In die tijd ontstond de Flippo rage en die werden toen gretig gespaard. Je had er ook met vier cijfers en daar moest je dan een sommetje mee maken om op het getal 24 uit te komen. In die tijd was ook vaak de vraag wat is je geluksgetal of cijfer, ik noemde dan meestal 8 of 11. (Een fijne combinatie overigens voor op de roulettetafel, maar in die tijd wist ik nog niet wat dat was). Vooral getal 11 kwam op latere leeftijd steeds vaker terug, maar daarover zo meteen meer. Daarnaast mocht ik in de basisschooltijd bij opa’s doe-het-zelf zaak ‘Plus Klus’ regelmatig helpen. Producten voorzien van prijsstickers, producten in de schappen zetten en de kassa bedienen. Opa telde het altijd op papier op en berekende de totaalprijs in zijn hoofd. Dat vond ik in die tijd altijd bewonderenswaardig, want opa wist het natuurlijk beter dan de kassa. Op de middelbare school vond ik wiskunde altijd interessant en vanuit dat oogpunt en de interesse in computers heb ik voor het keuzevak Informatica gekozen. Dit was weer de basis om vervolgens de studie Technische Informatica te volgen en zo Software Developer te worden.

Er zijn overigens een aantal aparte gevallen die wellicht ook hebben bijgedragen aan mijn fascinatie voor cijfers en getallen. Ik ben zelf bijvoorbeeld jarig op 5-5 en mijn zusje is jarig op 10-10. Mijn eerste vriendinnetje was jarig op 2-2 en mijn relatie met mijn vrouw Alyssa is gestart op 8-8. Neem daarbij dat we het jaar starten op 1-1, mijn tante jarig is op 3-3 en we het ‘Vastelaovesseizoen' openen op 11-11 en het feest is compleet. Opa en oma woonden op huisnummer 8, pap en mam wonen op 7x11... Toeval? Vast wel, maar het is wel typisch.

Er zijn ook wel een aantal cijfermatige dingen die mij vaak opvallen. Er gaat bij mij bijvoorbeeld altijd een belletje rinkelen wanneer je de telefoon bekijkt en de tijd ‘toevallig’ op 11:11 of 22:22 staat, of wanneer het bijvoorbeeld 12:34 uur is. Het volume van de autoradio moet ook altijd op een ‘rond’ getal staan, in mijn auto staat het volume bijvoorbeeld altijd op 11 of 22.

11, toch wel het getal wat telkens weer terugkomt. Zo vind ik voetbal de leukste sport en beoefen ik die al van jongs af aan actief. Sinds een aantal jaren ben ik ook lid van de Raad van 11 van Vastelaovesvereiniging “De Windjbuujels”. Ook bij mijn huwelijk kwam het getal 11 weer terug, na 11 jaar en 11 dagen heb ik Alyssa ten huwelijk gevraagd. Gelukkig zei ze JA en zijn we 11 maanden later getrouwd. Juist, na 11 jaar, 11 maanden en 11 dagen samen zijn. Dat vind ik dan wel bijzonder en leuk dat dit zo uitkomt. Tijdens de speech van Alyssa’s opa kwam het volgende naar voren en werd de suggestie gewekt dat er dan over 11 jaar ook 11 achterkleinkinderen werden verwacht. We hebben er hartelijk om gelachen, maar ook gezegd dat dit misschien wat te veel van het goede was.

Of het nu toevallig, typisch, gek of logisch is, dat maakt ook niets uit. Het blijft leuk om met cijfers en getallen te werken en te spelen. Je kunt er altijd wel wat mee doen en dat maakt het ook zo bijzonder. Ik gok dat er vast nog wel meer mensen zijn die nu denken, hé dit komt mij bekend voor, zo ken ik er nog wel een paar. Laat het vooral weten. Tijd om af te ronden, het is vandaag 9 februari (9-2) en over 2x11 dagen wordt deze column gepubliceerd in Puik van 3-3.