PUIK DIALECT

Sjörge mèt ós modertaal?


Tekst: Paul Bloemen

‘Ich laot neet mèt mich sjörge’ beteikent det dae persoeën zich neet alles leut gevalle. ‘Zit neet zoe te sjörge’ waert gezag taege emes dae zich ónröstig op ‘ne sjtool of ‘n bank bewaeg. Sjörge en sjörker zien wäörd die deep verankerd zien in ós collectieve modertaalgeheuge en die neet gauw vervange zalle waere door ‘kruien’ en ‘kruiwagen’. Net zoewie kruutje noeëts ‘sjtroopje’ zal waere. Sjörger of sjurger waar vreuger neet allein ‘ne beroepsnaam veur ‘ne ‘kruier’ mer ouch ‘ne sjeldnaam veur loezige landjluipers, louche krieëmers en ’n bepaold type woeënwagebewoeëner. Waordebeuk en gesjiedenisbeuk sjtaon vol mèt historische persoeënstyperinge en angere historische benaminge. Taegewaordig is det geveulige materie gewaore, van alles waert ter discussie gesjteld.

Bie sjörger én ‘schooier’ zoe mótte sjtaon: ‘kwetsend en discriminerend scheldwoord voor een kansarme zwerver’. Mer op internet kèn idderein zich taegenein nag altied óngeremd veur ‘sjörger’ en ‘voele petat’ oetsjelde. De tolerantiefilters sjtaon dao wied aope en kènne internetsjörgers zich duchtig oetlaeve mèt intolerantie, discriminatie en zjwartmakerie. Beuk gaon in de sjörker, mer internet neet, det sjörg mèt idderein.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: