PUIKE
MENSEN
Ruud van Wylick
Naam: Ruud van Wylick Leeftijd: 31 Beroep: Docent Bewegen en Sport / Coördinator Leerlingzaken bij het Stedelijk College Eindhoven Verliefd, verloofd, getrouwd, single: Verliefd en samenwonend Woonde in: Offenbeek Woont nu in: Nijmegen
Ruud, stel je even voor
Mijn naam is Ruud van Wylick. Ik ben de jongste zoon van Ton van Wylick en Wilmy van Lier. Pap is geboren in Tegelen en mam in Belfeld. Mijn oudere broer Wouter completeert het gezin van vier. Wouter en ik zijn geboren op de Pater Claretstraat, achter de kerk en tegenover de huisartspraktijk Roebroeck. Daar kennen wellicht de nodige mensen mam van, want die heeft daar jaren gewerkt als assistente. Opgegroeid zijn we echter aan de Keulseweg, tegenover Jansen Jeu. De fanatieke vastelaovesvierders weten waarschijnlijk nog dat ik in 2003 jeugdprins ben geweest bij VV de Windjbuujels.
Op jonge leeftijd draaide mijn leven naast school voornamelijk om voetbal en spelen met vrienden. Voetballen deden we op het pleintje bij ons achter aan de Chamottestraat en daarna ook bij VV Reuver. Vanuit Basisschool de Meander ging ik door naar BC Broekhin in Roermond. Daar begon ik op VWO, maar toen ik er in de tweede klas achter kwam dat ik heel graag sportdocent wilde worden stroomde ik vrij snel daarna af naar de havo. Werken deed ik inmiddels bij Karin in café Ronckenstein en niet snel daarna begon ik aan mijn studie aan de Academie Lichamelijke Opvoeding (ALO). Een erg mooie tijd waarin ik studeren en wonen op kamers in Tilburg doordeweeks afwisselde met werken en stappen in het weekend in Reuver. Ik spaarde daarnaast geld op voor de wereldreis die ik na mijn studie wilde maken. Tijdens mijn studie kwam ik er achter dat fotografie mij ook bovengemiddeld interesseerde. Hier ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds veel mee bezig. Na mijn afstuderen heb ik Karin nog even uit de brand geholpen door mijn reisplannen iets uit te stellen en café Ronckenstein een tijdje te draaien, maar in mei 2014 ben ik vertrokken. Met een tas vol kleren en een tas vol cameraspullen vertrok ik naar Rusland. Via Mongolië en China heb ik een tijdje in Zuidoost Azië rondgetrokken. Om uiteindelijk via de Filipijnen en Fiji te eindigen in Nieuw-Zeeland. Een ervaring die ik nooit had willen missen. Veel mooie gesprekken en ervaringen met mensen uit alle windstreken. Daarnaast heb ik veel gedoken en natuurlijk heel veel gefotografeerd. Het heeft veel gekost, maar ik heb me nog nooit zo rijk gevoeld. Ik heb nog steeds contact met enkele vrienden die ik tijdens die reis heb leren kennen. Eenmaal terug moest ik aan de bak, want ik wilde graag docent LO worden, maar die banen liggen niet voor het oprapen. Daarom vertrok ik vrij snel terug naar Tilburg, waar mijn netwerk voornamelijk zat. Na enkele vervangingen kwam ik in 2016 terecht bij het Stedelijk College Eindhoven. Een VMBO-school met ook een afdeling Eerste Opvang Anderstaligen (EOA). Dit zijn kinderen die vanuit het buitenland naar Nederland komen en hier leerplichtig worden. Tijdens dit tweejarige traject leren ze bij ons de Nederlandse taal om daarna in het onderwijssysteem in te stromen. Een hele mooie doelgroep voor wie je als docent veel verschil kunt maken. Naast het geven van sportlessen ben ik als coördinator leerlingzaken ook verantwoordelijk voor de leerlingzorg. Een uitdagende functie waarin ik veel bezig ben met leerlingen, mentoren, ouders en ook instanties als de GGD en de Leerplicht. Naast mijn werk spelen sport en fotografie een grote rol. Ik crossfit een aantal keren per week en daarnaast verken ik de omgeving regelmatig hardlopend of op de racefiets. De mooie plekjes die ik op die manier ontdek probeer ik dan weer op een passende manier vast te leggen.
Waardoor ben je in Nijmegen terecht gekomen en ben je er blijven wonen? En wat trekt je in het bijzonder aan in deze omgeving?
Vrij snel na terugkomst uit Nieuw-Zeeland leerde ik ook Ismae kennen. Inmiddels zijn we al 6 jaar samen en zij was dan ook de reden dat ik naar Nijmegen ben verhuisd. Daarnaast hielp het ook wel mee dat Tilburg niet echt mijn droomstad was en ook mijn broer met zijn vriendin al in Nijmegen woonde. Tijdens mijn studie heb ik een half jaartje in Nijmegen gestudeerd en voor het eerst echt kennis gemaakt met de stad. Nijmegen voorziet mij perfect in mijn behoefte, op meerdere vlakken. Nijmegen is een echte studentenstad en er is dus altijd wel iets te beleven. Concerten, festivalletjes, tentoonstellingen. Met goed weer stromen de vele parken vol en zoeken mensen elkaar op aan de oevers van de Waal. Daarnaast leent de omgeving zich perfect om te wandelen, hardlopen of voor een mooie ronde op de racefiets door de heuvels rondom Nijmegen. Ook is de ligging perfect voor bezoekje aan familie en vrienden. Die van Ismae vinden we vooral ten noorden van Nijmegen en die van mij ten zuiden. We hebben twee jaar geleden samen een huisje gekocht en ik denk niet dat we op korte termijn weg zullen gaan uit Nijmegen.
"Mijn schooltijd kijk ik met veel plezier op terug. Mijn enige zorg was of het voetballen doorging op zaterdagochtend"
Nijmegen veronderstelt de ‘oudste stad van Nederland’ te zijn. Waar kenmerkt zicht dat voor jou in?
Nijmegenaren zijn er maar wat trots op dat dit de oudste stad van Nederland is. Op veel plekken is het Romeinse Noviomagus terug te vinden. Daarnaast staan er verschillende stukken oude stadsmuur en andere oude bouwwerken die naar het verleden verwijzen. De markt en de Stevenkerk zijn hier de bekendste voorbeelden van. Het nadeel van de oudste stad is wellicht de infrastructuur. Naast de welbekende rotonde op het Keizer Karelplein zijn er in Nijmegen de nodige plekken te vinden waar meer dan vier wegen samenkomen. Dit is niet altijd even geniaal tijdens de spitsuren, maar het heeft ook wel weer wat.
Een levendige studentenstad als Nijmegen is natuurlijk iets heel anders dan ’t Windjbuujelriek. Maar toch de vraag wat je het meest mist uit je vroegere woonomgeving?
Dat zijn toch mijn familie en vrienden. Gelukkig is het tegenwoordig heel makkelijk om contact te houden en met iets minder dan één uurtje rijden (of 2,5 uur fietsen) ben je er.
Wat weet je nog van je schooltijd? Wat voor leerling was je?
Mijn schooltijd kijk ik met veel plezier op terug. Mijn enige zorg was of het voetballen doorging op zaterdagochtend. Op school hoefde ik gelukkig niet al te veel te doen voor voldoende cijfers. Dit zorgde er wel eens voor dat ik me een beetje verveelde en ook vervelend was voor een docent. Gelukkig wist ik altijd wel precies tot hoe ver ik kon gaan, in tegenstelling tot sommige klasgenoten. Ook daarna op de ALO ging het me redelijk makkelijk af en dat zorgde ervoor dat ik een goede relatie had met de medestudenten en docenten.
Wie bewonder je het meest?
En waarom?
Een aantal jaren geleden heb ik het boek ‘Beter’ gelezen van Maarten van der Weijden. Hierin beschrijft hij de periode waarin hij mocht herstellen van kanker en ook de route naar zijn gouden plak op de Olympische Spelen in 2008. Toen hij in 2019 de Elfstedentocht zwom, werd hij een held. Zoals eerder benoemd ben ik naast mijn werk veel met fotografie bezig. Jimmy Nelson en Paul Nicklen zijn mensen in dat vakgebied wiens werk ik erg graag bekijk. Jimmy door zijn mooie werk van inheemse stammen van over de hele wereld en Paul doordat hij twee hobby’s van mij op een hele mooie manier combineert: duiken en fotografie.
Je zult beslist personen uit het oog verloren hebben. Wie zou je nog eens willen spreken uit je schooltijd of een vroegere vriend(in) die je al lang niet meer gezien hebt? En wat zou je hem/haar dan willen vragen?
Ward Heesakkers was mijn dikste mattie tijdens de basisschool. We waren onafscheidelijk, maar zijn elkaar uit het oog verloren toen ik één jaar eerder dan hem richting de middelbare school ging. Onze moeders spreken elkaar nog regelmatig dus dan hoor ik nog wel eens iets, maar ik zou graag nog wel eens met hem bijkletsen.
Heb je nog iets in je bucketlist dat je met ons wil delen?
Waar willen jullie dat ik begin? Fotograferen in Patagonië staat hoog op mijn lijstje. Om dezelfde reden wil ik op korte termijn ook heel graag nog eens naar IJsland. Daarnaast lijkt het me erg tof om een keer met de fiets een reis door Europa te maken. Skydiven heb ik al afgevinkt, maar dat zou ik op termijn nog wel een keertje willen doen.
Ruud’s weekendpaspoort Ligt erin om? Dat ligt er aan of ik in Reuver of Nijmegen ben. De kroegen in Nijmegen zijn langer open. Staat op om? Redelijk vroeg. Meestal sta ik voor 08.00 uur wel naast mijn bed. Waar lig je wakker van? Dit staat niet in mijn woordenboek. Waar mogen ze je voor wakker maken? Een volgende wereldreis. En als dat niet lukt is een concert van Pearl Jam ook een prima excuus om mij te wekken. Ontbijt met? Yoghurt met fruit en havermout of een boterham. Zou wel eens een beschuitje willen eten met? Ismae natuurlijk.