’n Sjiethoes hoof neet mier nao ’t huuske

Deftige rieke luuj haje vreuger ’n privaat, ‘n bèstekamer of ’n gemak. Gewuuen luuj haje ’n latrine of ’n sjiethuuske. Z’ón huuske sjting meistal los van ’t hoes, oppe plaats of vas aan de sjuur of in ‘ne sjop. ‘Ne Houte kas mèt inne midde ’n gaat waar de WC-pot, aafgesjlaote mèt ‘ne houte dèksel. Ónger dae kas waar de zeikkelder dae geregeld laeggemaak mós waere mèt ’n zeiksjöp of mèt ’n bolvormige pómp op iezere raedjes en mèt ‘ne lange pómperm. Alles oet dae kelder kwam in ’n zeiktón die op ’t landj waerde laeggevare. Det laegvare waerde tónne geneump. Later ginge de luuj in hoes nao de plee, WC of toilet mèt watersjpeuling. Bangesjieters, of sjiethoezer ware kinjer of volwassene die sjoew ware óm in ’t duuster nao ’t huuske te gaon. Die maakde lever gebroek van de pispot, deftig po geneump. Mer ja, veur de groeëte boeëdsjap waar dae eigelik neet bedoeld. Den mós dae bangesjieter toch ech nao boete, mèt ’n sjtalluch in de handj en mer haope det ’t kaerske neet oetging.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: