De oorspronkelijk uit Haarlem afkomstige Jos Rosenhart volgde zijn priesteropleiding in Kerkrade en heeft al meer dan 30 jaar ervaring als pastoor. Zo was hij onder meer van 1988 tot 1993 werkzaam in Tegelen en heeft hij in totaal 26 jaar in Weert gewerkt als pastoor van de wijken Moesel, Keent, Groenewoud en Leuken. Niet gek dus, dat het afscheid van de mensen met wie hij zo lang samenwerkte, hem behoorlijk zwaar viel. Maar hoewel hij heel erg op zijn plek zat in Weert, was hij ook toe aan een nieuwe start elders.

“Het was heel dubbel”, aldus Jos. “Ik heb heel lang in Weert gezeten, waar ik fijne mensen om me heen had. Toen het bisdom echter besloot de St. Jozefkerk van Keent te sluiten, merkte ik dat ik dat niet kon. Ik had moeite met dit besluit. De kerk, die ooit nog een garnizoenskerk was geweest, was prachtig en bovendien leverde de katholieke gemeenschap in Keent nog altijd een grote, actieve bijdrage. Het was voor mij de aanleiding om tot het besef te komen dat ik nog graag elders een nieuwe start zou willen maken, nu ik daar nog de leeftijd voor heb.”

Hij maakte zijn wens kenbaar bij het bisdom. “Vaak komt de vraag voor een benoeming vanuit het bisdom, maar gelukkig is er tegenwoordig ook de ruimte om zelf aan te geven dat je ervoor openstaat om in een andere parochie te gaan werken.” De vorige pastoor, Cesar Tablón, verblijft momenteel voor langere tijd in de Filippijnen, zowel om meer bij zijn familie te kunnen zijn, als om te herstellen van zijn langdurig ziek zijn. Als hij terugkeert, zal hij waarschijnlijk in een andere parochie benoemd worden. Jos: “Toen duidelijk werd dat Cesar niet meer terug zou komen, mede omdat het werk vanwege zijn gezondheid te zwaar voor hem zou zijn, werd ik gevraagd of ik hem wilde opvolgen. Eerlijk gezegd kwam de vraag toch als een verrassing voor mij. Maar na een gesprek met het kerkbestuur had ik het gevoel dat het goed zat en dat we een match hadden.”

Ondanks het feit dat pastoor Rosenhart al jarenlang in Limburg heeft gewerkt, was de Beeselse gemeente nog vrij onbekend voor hem. “Ik was hier zelfs nog nooit in de kerk geweest!”, zo biecht hij op. Gelukkig kreeg hij algauw een rondleiding van goede kennis Pia-May Rijnders, die hij gedurende zijn pastoorschap in Tegelen had leren kennen, samen met haar inmiddels overleden broer Harry Rijnders. Rosenhart: “Ze kwamen oorpronkelijk uit Reuver en kende deze omgeving dus heel goed. Ze waren zelfs familie van de Reuverse oud-pastoor Harry Rijnders, die tijdens de Tweede Wereldoorlog hier het ambt beoefende.”

Met name de groene omgeving sprak pastoor Rosenberg aan: “Het is hier zo ruimtelijk! Ze noemen Weert dan wel “stad in het groen”, maar dat is eigenlijk nog niks vergeleken met deze omgeving.” Hij wandelde in Weert altijd graag in natuurgebied De Ijzeren Man, maar ook in deze omgeving zal hij zeker gaan genieten van wandelingen in de natuur, aldus Jos. “Laatst werd ik op de parkeerplaats bij het natuurgebied in Weert aangesproken door een paar kinderen die ik kende. ‘Meneer pastoor, gaat u mee sporten?’, vroegen ze. Dat heeft me ertoe aangezet om te beginnen met hardlopen. Wel op een rustig tempo, en afgewisseld met wandelen, maar ik vind het heerlijk om te doen; dat had ik tien jaar geleden nooit gedacht!”

Wat hij zal gaan missen in Weert? Vooral de contacten met de mensen en de kinderen op school. “Ik hecht niet zoveel waarde aan gebouwen. Natuurlijk kan ik genieten van een mooie, sfeervolle kapel. Het zijn echter bovenal de menselijke contacten, die ik in Weert heb moeten achterlaten en hier weer opnieuw zal moeten opbouwen, waar ik waarde aan hecht. Vooral het contact dat ik in Weert had met de kinderen van diverse basisscholen vond ik erg waardevol en hartstikke leuk. Ik was er veelvuldig aanwezig, niet alleen om de Heilige Communie en het Vormsel mee voor te bereiden, maar ik kwam er ook in de klas. Ik vind het heel belangrijk om kinderen kennis te geven over God, zodat ze hem een beetje beter kunnen leren kennen. Wat ze er uiteindelijk mee doen of wat hun mening erover is, dat maakt me niet eens zoveel uit, maar als ze überhaupt niet de kans krijgen om ermee in aanraking te komen, vind ik dat wel een gemis. Ik hoop dat er op termijn ook een kans komt in deze regio om via de scholen kinderen meer kennis te kunnen geven over wat het geloof inhoudt.”

Pastoor Rosenhart vindt het ook belangrijk om mensen mee te geven dat in Gods ogen iedereen goed is zoals hij is. “Wat voor mij fundamenteel is, is dat ik weet dat God van me houdt en mijn vader wil zijn. Door de jaren heen heb ik steeds beter leren voelen dat God onvoorwaardelijke liefde heeft voor ieder mens persoonlijk. Ik heb daar als mens een ontwikkeling in doorgemaakt: een aantal jaren geleden heb ik deze liefde van God echt opnieuw ontdekt.”

Hij beleefde deze herontdekking toen hij in aanraking kwam met Geloof & Licht, de Nederlandse tak van de internationale beweging Foi et Lumière, die is opgebouwd uit kleinere gemeenschappen van zo’n twintig à dertig personen. Over de hele wereld zijn er in meer dan tachtig landen zo’n 1500 gemeenschappen. Het hart van elke gemeenschap bestaat uit verstandelijk beperkten, daaromheen staan vrienden, ouders en familie. Jos herinnert zich hoe hij eens gevraagd werd om iemand te vervangen binnen zo’n gemeenschap. “Ik had helemaal geen ervaring met verstandelijk beperkte mensen. Toen ze me vroegen: ‘Denk je dat je van ze kunt houden?’, antwoordde ik bevestigend en werd ik op pad gestuurd. Ik was echt ontzettend verrast door wat er daarna gebeurde. Ik hoefde helemaal geen voorbeden mee te nemen, dat deden de mensen zelf. En toen ik vertelde dat ik last had van trillingen in mijn hand en dat dit nu eenmaal bij mij hoorde, riep iemand: ‘Geeft niks, we hebben allemaal wel iets’. Dat heeft me zo geraakt toen. Ik kon gewoon mezelf zijn, precies zoals ik was.”

Jos vertelt hoe deze ervaring voor hem een persoonlijk aanvaardingsproces in gang heeft gezet en hoe hij de wens heeft om ook in Beesel en Reuver een gemeenschap van Geloof & Licht op te zetten. “Ik vind het belangrijk de gedachte uit te dragen dat iedereen er mag zijn en goed is zoals hij is. Iemand herinnerde me eens aan het gezegde: ‘Oordeel niet maar heb lief’ en daar zit heel veel in. Wanneer je namelijk ontdekt dat die acceptatie er voor iedereen is, ga je anders naar mensen kijken. We hebben soms zo snel ons oordeel klaar. Al helemaal in deze tijd, waarin iedereen meteen op Twitter kan zeggen wat hij of zij vindt. Centraal in de boodschap van onze huidige paus naar mensen buiten het katholieke geloof staat de ontmoeting met hen. Dat vind ik heel erg mooi en ontzettend belangrijk.” Jos heeft dan ook veel bewondering voor paus Franciscus, maar als we hem vragen voor wie hij veel respect heeft, dan noemt hij toch in eerste instantie alle mensen die minder in de picture staan en dagelijks een belangrijke zorgtaak op zich nemen voor hun partner, ouders of een ziek kind. “Ik heb al veel lief en leed gezien en de worstelingen van het leven bij mensen mogen meemaken, en telkens vind ik de toewijding en het geduld waarmee mensen voor hun naasten zorgen zo bewonderenswaardig. Daar kan ik alleen maar heel veel respect voor hebben.”

Aanstaande zaterdag wordt pastoor Rosenhart om 17.30 uur geïnstalleerd in de Reuverse Lambertuskerk. De zondag erop draagt hij om 10.00 uur zijn eerste Heilige Mis op in de Gertrudiskerk in Beesel.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina: